De Militaire Erfenis van Meppel in Nederlands Indië in en voor WO2
Op deze pagina vind je de verhalen over de mannen en vrouwen uit Meppel die voor en tijdens WO2 in het voormalig Ned. Indië hebben gediend.
Mr. Coert Binnerts 29 november 1901 - 20 augustus 1954
Coert Binnerts is geboren op 29 november 1901 te Meppel. Zijn vader Arjen Binnerts was Predikant bij de Doopsgezinde Gemeente. Het gezin woonde eerst op het Zuideinde 70 en verhuisde later naar de Stationsweg 217. Coert was nog geen 6 maanden oud toen het gezin alweer naar Rotterdam vertrok. Wij nemen aan dat dit te maken had met de werkzaamheden van zijn vader als
Predikant en de aanstelling die hij kreeg in de Rotterdamse gemeente.
In de jaren '30 vertrekt hij met zijn echtgenote Carla Maas naar Nederlands-Indië. Coert scheidt van Carla en trouwt op 28 februari 1936 in Batavia met Maria Catherina Spikerman. In Nederlands-Indië wordt hij onderdirecteur van het Indische filiaal van de uitgeverij Wolters, en later wordt hij er directeur. In deze functie ontmoet hij de schrijver E. du Perron. Coert ontmoet Perron in 1937 nadat hij voor de Bataafse Radio met waardering over het boek "Het land van herkomst" van Perron had gesproken. Hij bouwt als onderdirecteur en directeur van Wolters een aanzienlijk netwerk op en naast E. du Perron raakt hij ook bevriend met Jan Greshoff. Coert was regelmatig te horen op de radio waar hij sprak over literaire onderwerpen en boekbesprekingen.
Door de aanval van Japan op Pearl Harbor vindt er in december 1941 een algehele mobilisatie plaats. Ook Coert Binnert moet begin 1942 in militaire dienst. Na de capitulatie in maart 1942 wordt hij gevangen genomen en vastgezet in verschillende Japanse interneringskampen zoals Tjihami (Bandung) en in een van de interneringskampen op Flores.
Coert vertrekt waarschijnlijk op 25 april 1943 met de Tazima Maru vanuit Soerabaja naar Flores waar hij op 9 mei 1943 aankomt samen met nog ongeveer 1000 andere krijgsgevangenen.
De Tazima Maru is een van de zogenoemde Hellships. De omstandigheden op de Hellships waren vreselijk en het regime aan boord was wreed, zeer wreed. Velen hebben de kampen niet eens gezien, maar stierven aan boord door een te kort aan voedsel, water of een tekort aan zuurstof. De angst aan boord was groot. Dat kwam mede doordat de Japanse marine geen herkenningstekens wilde gebruiken om te laten zien dat er krijgsgevangen aan boord zaten. Dat betekende dat veel boten door “friendly” fire zonken. De krijgsgevangenen konden geen kant op en verdronken of werden als nog door de Japanners in het water door kogels vermoord. De Japanse Marine gebruikte deze schepen om krijgsgevangen militairen uit voornamelijk de Verenigde Staten, Groot Brittanië, Nederland en Australië, burgers en Romusha’s te vervoeren naar werkkampen in Zuidoost Azië.
Coert Binnerts hield tijdens zijn gevangenschap op Flores een dagboek bij in verschillende cahiers.1947 werd dit dagboek uitgeven bij Swets en Zeitlinger te Amsterdam.
Daarna is het min of meer in de vergetelheid geraakt.
In 1988 verschijnt het boek bij uitgeverij Minerva / Hollandia met een inleiding van Rudy Kousbroek.
"Ontstellende gebeurtenissen", aldus Kousbroek, worden beschreven of het alledaagse gebeurtenissen waren - en dat waren het op dat moment ook".
Een onbekende Meppeler staat opnieuw in het daglicht. Het moet zeer de moeite waard zijn om dit vergeten dagboek te lezen, als men er aan kan komen.
Coert Binnerts overlijdt op 20 augustus 1954 slechts 52 jaar oud in de gemeente Le Palais op het eiland Belle-Lie-en-Mer (Bretagne- Frankrijk).
GEERT KUURMAN
Geert Kuurman is geboren in Meppel op 5 mei 1893 en is woonachtig geweest op het adres Noordeinde 62 te Meppel.
Geert Kuurman, was oorspronkelijk banketbakker, en vervulde zijn dienstplicht bij het 5e Regiment Infanterie in het jaar 1913, dit eindigde op 15 januari 1914 en Kuurman had toen de rang van sergeant.
In het bevolkingsregister zien we dat hij uit Meppel vertrekt op 15 november 1915 naar de Prins Hendrik Kazerne te Nijmegen. De opleidingsschool voor de soldaten en onderofficieren van het KNIL. Hij krijgt dan een detachering bij het leger in Nederlands-Indië voor een periode van eerst 2 jaar en later 3 jaar. Geert Kuurman vertrekt met de s.s. Insulinde naar Nederlands-Indië. In 1918 verlaat jij de dienst wegens lichamelijke ongemakken. Hij blijf met toestemming
van het Ministerie van Defensie in Ned. Indië.
Later was hij in deze toenmalige Nederlandse kolonie werkzaam als directeur-eigenaar van de NV Kawi Ceara Cultuur Maatschappij en bezat hij plantages met een omvang van in totaal 27 ha.: 25 ha koffie en voor het overige kapok, peper, vanille enz.
Veel van zijn bezittingen aan plantages en gebouwen gingen verloren als gevolg van de Japanse bezetting. Niettemin hadden zijn activiteiten hem in staat gesteld een bepaald vermogen op te bouwen.
Na een verblijf van ruim 38 jaar keerde Kuurman terug naar Nederland. Tot zijn overlijden op 30 augustus 1973 woonde hij in Lochem.
Geert Kuurman is op 80 jarige leeftijd overleden op 30 augustus 1973.
JAN JANSEN
Jan Jansen wordt op 9 februari 1899 geboren te Meppel. Jan trouwt met Antje de Haas, geboren op 14 december 1899 te Leeuwarden. Samen vertrekken zij op 7 februari 1920 met de ss Insulinde naar Nederlands-Indië. Beiden gaan aan het werk als (hoofd)onderwijzer te Pontianak te Borneo.
Op 8 maart 1945 wordt hij bevrijd uit gevangenschap. Jan hoort na de bevrijding dat zijn vrouw Antje op 7 januari 1945 is omgekomen in Batavia, kamp Grogol. Antje ligt begraven op het Nederlands Ereveld Menteng Pulo.
Op 8 december 1941 moet Jan in dienst door de afkondiging van de Algemene Mobilisatie en wordt als Landstorm soldaat ingedeeld bij het Wapen der Infanterie. Op 2 maart 1942 na de overgave aan Japan wordt hij krijgsgevangene gemaakt.
Jan vertrekt dan in december 1945 terug naar Nederland, en gaat op 31 maart 1946 met groot verlof.
Jan overlijdt op 9 maart 1992 te 's-Graveland.
